Lang weekend naar Noord-West Frankrijk
17 t/m 20 oktober 1987
 17 oktober 1987, Eindhoven, Km-stand: 64220, zonnige perioden
Gedag gezegd en omstreeks 09:00 uur vertrokken via Turnhout richting Antwerpen. Eerst moesten natuurlijk de emoties van het afscheid verwerkt worden, maar voorbij Turnhout waren die zo goed als verdwenen.
De snelweg werd tot aan Kortrijk gereden en daarna volgden de binnenwegen. Via Yper en St. Omer richting de Franse grens. Het landschap werd hier gesierd door hoge stokken met draden waar in de zomer waarschijnlijk een boomsoort werd gekweekt of misschien zelfs wel hop.
In het dorp Abele werden we aangehouden door de Franse douane. In het stug Engels werd gevraagd waar we naar toe gingen en wij bleven in het Frans antwoord geven. Uiteindelijk mochten we verder.
Het plaatsje Cassel lag op een berg en was een leuke verrassing. Over kasseien reden we de berg op en daarboven vonden we een picknick met een prachtig uitzicht waar we even van hebben genoten.
Onderweg naar Calais kregen we een fikse regenbui op ons dak; Calais was droog. Via de kust reden we Escalles binnen; een klein dorp aan de voet van de “Cap Blanc Nez”. Het dorp stelt niet veel voor, maar de camping wordt veel bezocht door mensen die aan de kust naar stenen met fossielen zoeken. Overal hoorde je het getik van hamertjes.
Na de bus gestald te hebben op deze camping naar het strand gelopen; vrij forse wind, dus konden we lekker uitwaaien en de krijtrotsen bekijken.
In het restaurant “Du Cap” ’s avonds heerlijk gegeten.
18 oktober Escalles
Heerlijk geslapen; het was er erg stil. Een snelle was en een klein ontbijt en toen op weg naar Boulogne; via de kustweg natuurlijk. Werkelijk prachtig dit stukje van Frankrijk; kleine inhammen laag aan de kust, dan weer hoog boven de kust. Zo reden we naar “Cap Gris Nez”. Van daaruit werd het landschap minder aantrekkelijk. Vlak met veel landbouw en weinig veeteelt.
Om ongeveer 15:00 uur zagen we de kathedraal van Chartres zo uit het land oprijzen. Een vreemd gezicht. De bus geparkeerd op een pleintje; zo’n vijf minuten lopen van de kathedraal. Daar stonden we dan voor de hoofdingang met links van ons de Noordertoren met de zon en rechts van ons de Zuidertoren, iets lager dan de Noordertoren, met de maan. Prachtig beeldhouwwerk sierde de portalen. De Christusfiguur op de middendeur omringt door gevleugelde wezens. De mens, de leeuw, de stier en de adelaar, zoals op de ansichtkaart hier en daar nog te zien is. Deze sculptuur stamt uit de twaalfde eeuw.
We besloten eerst de kathedraal van de buitenkant te bekijken. Zo zagen we een hoek van de kathedraal met Engel en Zonnewijzer. Die zie je op de ansichtkaart. Toen we naar het Zuiderportaal liepen bleek dat deze engel een replica was. Het originele beeld hangt beneden in de crypte. Dit beeld is door de tijd aangetast en kon niet buiten blijven hangen. Nadat we via de tuin de achterkant en het Noorderportaal hadden bekeken besloten we om ook nog de crypte te gaan bekijken.
Een dametje uit de souvenirwinkel was onze gidse en leidde ons eerst naar het aller-oudste gedeelte van de crypte uit de 9e eeuw. Tegen deze oude muur had men in de 18e eeuw een pilaar geplaatst waar eigenlijk het koor op rustte. Op het koor staat een beeld van 25.000 kg. Van daaruit liepen we langs diverse kapellen onder de grond naar de put; het allereerste begin van het “mysterie” van Chartres. Via een gang naar de kapel van de “Notre Dame sous Terre” liet ze ons nog prachtige reliëfwerken zien aan de zuidzijde van de omgang.
De zuidzijde was afgesloten en kon alleen bezocht worden met speciale toestemming.
Onze gidse sprak enkel Frans en soms was het moeilijk om haar te volgen. Het meeste had ik al gelezen, dus begrepen werd het wel.
Terug naar de bus en op zoek naar een camping. De camping in Chartres was gesloten; terug naar Maintenon; we hadden niet veel tijd voordat het donker werd.
Uiteindelijk beland op een kippenfarm met goede sanitaire voorzieningen en het was er heerlijk warm. Het koelde
’s nachts goed af, dus dat hadden we wel nodig. Vroeg het bed in na een inspannende dag.
19 oktober Chartres, prachtig weer
Bij het ontwaken zagen we pas goed waar we terecht waren gekomen. We stonden op een heuvel en we hadden een aardig uitzicht. Geen brood te krijgen vanochtend, dus de yoghurt kwam goed van pas. Daarna weer op weg naar Chartres om de kathedraal van binnen te bekijken.
 Prachtige gebrandschilderde ramen; vooral die van St. Piatkapel, die achter aan de kathedraal is gebouwd in de 14e eeuw.
Tegen 12:00 uur kregen we trek in eten, dus een uitgebreid ontbijt genuttigd in de zon.
Op de foto linksboven in de titel staat een zogeheten labyrint met een diameter van 12,87 meter uit de 13e eeuw. Dit labyrint werd vroeger afgelegd door pelgrims op hun knieën of blote voeten. Het zou een symbool zijn van de pelgrimstocht naar het Heilige Land. Nu staan er stoelen op en kan deze doolhof niet meer gelopen worden.
Een detailopname van Pythagoras moest ik meenemen. Een prachtig stukje beeldhouwwerk dat ze heden ten dagen niet meer kunnen maken. Pythagoras beeldt een van de zeven vrije kunsten uit.
Op weg naar Parijs, waar we eventueel Willemien en Peter zouden treffen, maar de hotelhouder wist niets, dus zijn we een lange wandeling langs de Seine gaan maken. Daarna eten bij “La Tourelle”. Parijs verder was saai; geen straatartiesten, alleen in de metro.
 20 oktober Parijs
Wakker worden in Parijs gaat vanzelf. Op de camping waar wij staan, langs de A4, razen de auto’s je het bed uit. Brood was er niet te krijgen, dus bestond het ontbijt uit stroopwafels met thee.
Vanuit Parijs weer richting Maux over de snelweg. Verder naar Senlis-Compiegne, dat in een prachtige bosrijke omgeving ligt. In Lille en Turnhout nog een korte stop gemaakt.
Het was weer te kort en eigenlijk te veel kilometers gemaakt, maar wel ontzettend fijn.
Kilometerstand: 65652
Irene |
